توضیحات
افزودنی های هوازای بتن
هوازای بتن : پیدایش و گسترش آن در سال های میانی دهه ی 1930 یکی از پیشرفت های اساسی تکنولوژی بتن به شمار می آید.
در اثر اختلاط بتن مانند هر ماده خمیری دیگر حباب های ریز و درشت هوا به طور اتفاقی و ناخواسته در بتن حبس می شوند.
حباب های هوای حبس شده اندازه آنها بزرگتر از 1000 میکرون (یک میلی متر) است.
این حباب ها ناپایدارند و بخش عمده ای از حباب های درشتی که می شوند به سرعت از بتن خارج می شوند.
منظور از “هوازایی” آن بخش از حباب های ریز هوا است که به طور عمدی در بتن ایجاد می شوند و با هوای محبوس تفاوت آشکار دارد.
قطر حباب هایی که به طور عمدی در بتن ایجاد می شوند عمدتاً بین 10 تا 100 میکرون است.
برای هوازایی می توان از یک افزودنی هوازا که در حین اختلاط به بتن افزوده می شود استفاده کرد.
افزودنی های هوازا یا هوازاها افزودنی هایی هستند که در حین اختلاط ساختاری همگن از ریز حباب های ناپیوسته در بتن، ملات، یا خمیر سیمان پدید می آروند.
این افزودنی در حقیقت با تشکیل و تثبیت حباب های هوایی که در حین اختلاط وارد بتن می شوند، مقدار هوای بتن را افزایش می دهند و برخلاف افزودنی های گازساز یا کف زا هیچگونه گاز یا کفی در اثر واکنش شیمیایی در بتن ایجاد نمی کنند.
مکانیزم عملکرد هوازاها
هوازاها از نوع افزودنی های با عملکرد فیزیکی هستند و تاثیر مستقیم بر فرآیند آبگیری سیمان ندارند.
دیدگاهها
هیچ دیدگاهی برای این محصول نوشته نشده است.